Jest to państwowa organizacja wojskowaSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, nieoficjalnie zwane Siłami Zbrojnymi RF, których liczba wynosi 1 903 000 ludzi w 2017 r., Mają odpierać agresję przeciwko Federacji Rosyjskiej, chronić jej integralność terytorialną i nienaruszalność wszystkich jej terytoriów oraz wykonywać zadania zgodnie z umowami w maju 1992 r. Z uzbrojonychSiły Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w tym czasie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, miały znacznie większą liczbę. Stanowił on 2 880 000 ludzi i posiadał największą na świecie liczbę zapasów broni jądrowej i innej broni masowego rażenia, a także dobrze rozwinięty system w zakresie jej dostarczania. Teraz Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej regulują liczbę zgodnie z dekretami Prezydenta Federacji w stanie Sił Zbrojnych 1 013000 żołnierzy, ponieważ w marcu 2017 r. Wszedł w życie ostatni opublikowany dekret prezydenta. Łączna liczba Sił Zbrojnych jest wskazana powyżej. Służba wojskowa w Rosji prowadzona jest zarówno przez pobór do wojska, jak i przez kontrakt, przy czym w ostatnich latach przeważała usługa kontraktowa. Na wezwanie młodych ludzi służba w armii przez jeden rok, ich minimalny wiek to osiemnaście lat. W przypadku personelu wojskowego Federacji Rosyjskiej maksymalny wiek wynosi sześćdziesiąt pięć lat. W chwili rejestracji kadry specjalnych szkół wojskowych mogą mieć mniej niż osiemnaście jest przejęcieWojsko, lotnictwo i marynarka wojenna dopuszczają funkcjonariuszy do swojej służby wyłącznie na podstawie umowy. Cały korpus jest przeszkolony istotne instytucje szkolnictwa wyższego, w których po ukończeniu studiówkadeci otrzymują stopień porucznika. Na okres studiów studenci drugiego roku kończą pierwszą umowę na okres pięciu lat, a więc rozpoczyna się ona w murach wojskowej placówki oświatowej. Obywatele w rezerwie i rangi oficerskiej często uzupełniają siłę Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Mogą również zawrzeć umowę o służbie wojskowej. Wliczając tych absolwentów, którzy studiowali w wydziałach wojskowych uniwersytetów cywilnych i zostali zdeterminowani po ukończeniu studiów w rezerwie, mają również prawo zawrzeć umowę z Siłami to wydziałów szkolenia wojskowego, orazcykli w ośrodkach szkolenia wojskowego. Młodsze dowództwo i ranga mogą być rekrutowane zarówno na podstawie umowy, jak i przez telefon, do którego absolutnie wszyscy obywatele płci męskiej mają od osiemnastu do dwudziestu siedmiu lat. Usługa poboru wynosi rok (kalendarz), a kampania poboru odbywa się dwa razy w roku - od kwietnia do lipca oraz od października do grudnia, wiosną i jesienią. Sześć miesięcy po rozpoczęciu służby, każdy żołnierz Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej może złożyć sprawozdanie z zawarcia umowy, pierwszej umowy - na trzy lata. Jednak po czterdziestu latach prawo zostaje utracone, ponieważ czterdziesta rocznica to granica tworzą niezwyklerzadko mężczyźni są tutaj przytłaczającą większością. Wśród prawie dwóch milionów żołnierzy kobiety stanowią mniej niż pięćdziesiąt tysięcy, a tylko trzy tysiące z nich ma stanowiska oficerskie (jest ich nawet dwudziestu ośmiu).Trzydzieści pięć tysięcy kobiet jest napozycje sierżantów i żołnierzy, a jedenaście tysięcy z nich to chorąży. Tylko półtora procent kobiet (czyli około czterdziestu pięciu osób) zajmuje główne stanowiska dowodzenia, a reszta służy w kwaterze głównej. Teraz o ważnej rzeczy - o bezpieczeństwie naszego kraju w razie wojny. Przede wszystkim konieczne jest rozróżnienie trzech rodzajów rezerwy rezerwa na mobilizację, którapokazuje liczbę poborowych w bieżącym roku, jak również zorganizowanych, gdzie dodaje się liczbę wcześniej obsłużonych i przeniesionych do rezerwy oraz potencjalną rezerwę mobilizacyjną, czyli liczbę osób, na które można liczyć w przypadku wojny podczas mobilizacji wojsk. Tutaj statystyki pokazują, że jest to dość niepokojące. W 2009 r. Trzydzieści jeden milionów osób znalazło się w potencjalnej rezerwie na mobilizację. Porównaj: w Stanach Zjednoczonych, pięćdziesiąt sześć, aw Chinach - dwieście osiem 2010 r. Stan (zorganizowana rezerwa)wyniósł dwadzieścia milionów ludzi. Demografowie obliczyli skład Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej i obecny rezerwy mobilizacyjnej, dane okazały się złe. Osiemnastoletni mężczyźni prawie znikną w naszym kraju do 2050 roku: ich liczba zmniejszy się czterokrotnie i będzie wynosiła tylko 328 tysięcy ludzi ze wszystkich terytoriów. Oznacza to, że potencjalna rezerwa mobilizacji w 2050 r. Wyniesie tylko czternaście milionów, czyli o 55% mniej niż w 2009 personeluSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej składają się z dowództwa prywatnego i młodszegopersonel (sierżanci i sierżanci), oficerowie służący w oddziałach, lokalne, okręgowe, centralne w różnych pozycjach (są zapewniane przez personel), w komisariatach wojskowych, w komendach, w biurach za granicą. Mają w tym również udział wszyscy kadeci, którzy kształcą się w instytucjach edukacyjnych Ministerstwa Obrony i ośrodków szkolenia 2011 r. Cała struktura Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej nie jestprzekroczyło milion ludzi, było to wynikiem długotrwałej i potężnej redukcji z ludzi w Siłach Zbrojnych w 1992 r. do miliona. Oznacza to, że zniknęło ponad sześćdziesiąt trzy procent armii. Do 2008 r., Nieco mniej niż połowa wszystkich pracowników - chorążych, chorążych i oficerów. Potem nastąpiła reforma wojskowa, podczas której niemal wyeliminowano stanowiska sztabowców i chorążych, a wraz z nimi ponad sto siedemdziesiąt tysięcy stanowisk oficerskich. Na szczęście prezydent odpowiedział. Cięcia ustały, a liczba funkcjonariuszy powróciła do dwustu dwudziestu tysięcy osób. Liczba generałów Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (generałów wojskowych) wynosi obecnie sześćdziesiąt mówią liczbyPorównamy liczbę i skład UzbrojeniaSiły 2017 i 2014. W chwili obecnej w aparacie Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej wojskowe organy kontrolne obejmują 10 500 żołnierzy. Sztab generalny liczy 11 300. Siły lądowe mają 450 000 ludzi, 280 000 służy siłom powietrznym, a marynarka ma 185 000 ludzi, 120 000 ludzi należy do strategicznych sił rakietowych, a 165 000 ludzi do sił obrony powietrznej. Oddziały powietrzne składają się z 45 000 2014 r. W Siłach Zbrojnych całkowita liczba wynosiła 845000, z czego siły lądowe 250 000, Navy - 130 000, w powietrzu - 35 000, SNF - 80 000, Air Force - 150 000, i - uwaga! - komenda (plus usługa) wynosiła 200 000 ludzi. Bardziej niż cały personel sił powietrznych! Jednak liczby w 2017 roku sugerują, że liczba Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej rośnie nieco. (I nadal główną armią są teraz mężczyźni, 92,9% z nich, a tylko 44 921 żołnierzy).KartaSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, jak każda inna organizacja wojskowakraje mają ogólne przepisy wojskowe, które są zbiorem głównych zasad, za pomocą których, w procesie studiowania, żołnierze tworzą ogólną koncepcję, jak chronić własne prawa i interesy kraju przed zewnętrznymi, wewnętrznymi i wszelkimi innymi zagrożeniami. Ponadto badanie tego zestawu zasad pomaga rozwinąć służbę Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej jest najważniejszą częścią podczaspoczątkowe przygotowanie do służby, przy jego pomocy żołnierz lub żeglarz zapoznaje się z podstawowymi pojęciami i pojęciami. W sumie istnieją cztery rodzaje kart i każdy musi być dokładnie zbadany przez absolutnie każdego wojskowego. Stąd znane są ogólne obowiązki i prawa, cechy harmonogramu, zasady ustawKarta dyscyplinarna ujawnia istotę wojskadyscyplina i dyktuje obowiązek jej przestrzegania, opowiada o różnych rodzajach kar i zachęt. W ten sposób różni się od Karty usług wewnętrznych. Określa określone środki odpowiedzialności za pewne naruszenia przepisów ustawowych. Statuty służby wartowniczej i garnizonowej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zawierają oznaczenie celów, porządek organizacyjny i wykonanie służby wartowniczej i garnizonowej. Zawiera również prawa i obowiązki wszystkich oficjalnych żołnierzy i osób wykonujących obowiązki określa kolejność ruchu za pomocąbroń i bez niej, techniki drążenia, typy jednostek budowlanych z wyposażeniem i kolejność pieszych. Po dokładnym przestudiowaniu statutu każdy żołnierz jest zobowiązany do zrozumienia istoty dyscypliny wojskowej, do zrozumienia rang, do przyznania czasu, do wykonywania obowiązków na stanowisku dyżurnym, do sprawowania warty, wartownika i wielu dowódca sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej - prezydent V. V. Putin. Jeśli agresja zostanie podjęta przeciwko Rosji lub istnieje bezpośrednie zagrożenie dla niego, to on będzie musiał wprowadzić stan wojenny w kraju lub w pewnych obszarach w celu stworzenia wszystkich warunków, aby zapobiec lub odpierać agresję. W tym samym czasie lub niezwłocznie prezydent informuje o tym Radę Federacji i Dumy Państwowej w celu zatwierdzenia tego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej na zewnątrzkraje mogą być tylko po otrzymaniu odpowiedniego dekretu Rady Federacji. Kiedy w Rosji panuje pokój, najwyższy dowódca przewodzi generalnemu przywództwu Sił Zbrojnych, a podczas wojny kieruje obroną Rosji i odzwierciedla agresję. To także prezydent tworzy Radę Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej i kieruje nią, a także zatwierdza, powołuje i odwołuje najwyższe dowództwo Sił Zbrojnych RF. Jego wydział jest i zatwierdza doktrynę wojskową Federacji Rosyjskiej, a także koncepcję i plan budowy Sił Zbrojnych, plan mobilizacji, obrony cywilnej i wiele obronyMinisterstwo Obrony Federacji Rosyjskiej - organ kontrolny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiejsą rozwój i wdrażanie polityki państwa w zakresie obrony kraju, regulacji prawnych i standardów obrony. Ministerstwo organizuje użycie Sił Zbrojnych zgodnie z federalnymi przepisami konstytucyjnymi i umowami międzynarodowymi, utrzymuje niezbędną gotowość, podejmuje działania na rzecz budowy Sił Zbrojnych, zapewnia ochronę socjalną dla personelu wojskowego, a także członków ich Obrony uczestniczy wrozwój i wdrażanie polityki państwa w zakresie współpracy międzynarodowej. Pod jego wydziałem znajdują się komisariaty wojskowe, organy kontrolne Sił Zbrojnych FR dla okręgów wojskowych, a także wiele innych wojskowych organów kontrolnych, w tym terytorialnych. Ministrowi obrony przewodniczy minister wyznaczony i odwołany przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Pod jego kierownictwem działa rada, w skład której wchodzą wiceministrowie, szefowie służb i głównodowodzący wszystkich typów sił zbrojnych Federacji Generalny Sił Zbrojnych RFSztab Generalny jest centralnym organem wojskowymzarządzanie i główny organ zarządzający samolotem. Koordynuje działania oddziałów granicznych i FSB Federacji Rosyjskiej, Gwardii Narodowej pod dowództwem żołnierzy, kolei, obrony cywilnej i wszystkich innych, w tym służby wywiadowcze. Skład sztabu generalnego to główne kierownictwo, kierownictwo i wiele innych zadania Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiejstrategiczne planowanie wykorzystania Sił Zbrojnych, wojsk i innych formacji i wojsk, biorąc pod uwagę wojskowy podział administracyjny Federacji Rosyjskiej, przeprowadzając mobilizację i pracę operacyjną w zakresie przygotowania Sił Zbrojnych, przenosząc Siły Zbrojne na skład i organizację czasu wojny. Sztab Generalny organizuje strategiczne i mobilizujące rozmieszczenie sił zbrojnych i innych oddziałów, formacji i organów, koordynuje działania w zakresie zapisów wojskowych, organizuje działania wywiadowcze w obronie i bezpieczeństwie, planuje i organizuje komunikację, a także topograficzne i geodezyjne wsparcie Sił Zbrojnych.
Leningradzka Ogólnowojskowa Wyższa Szkoła Dowódcza im. S.M. Kirowa odznaczona dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. Ленинградское высшее общевойсковое командное дважды Краснознамённое училище имени С. М. Кирова) – radziecka wyższa szkoła wojskowa. Utworzenie wojsk inżynieryjnych było konieczne ze względu na konieczność wykonywania zadań związanych ze wsparciem inżynieryjnym podczas walk. To są wojska specjalny cel którzy zostali przeszkoleni przez personel i uderzyli wroga przy pomocy amunicji inżynieryjnej. Historia powstania wojsk inżynieryjnych Oddziały wojsk inżynieryjnych rozpoczęły swoją egzystencję od starożytnej Grecji, w tym czasie nazywano je jednostkami wykopalisk. Ich zadaniem była budowa struktur obronnych wzdłuż granicy i rozmieszczenie obozów. W annałach 1016 wskazano, że byli to budowniczowie, którzy służyli w wojsku i byli dobrze opanowani sztuką walki. Oddziały inżynieryjne otrzymały prawną egzystencję od 1701 roku. Nieco później stali się niezależną armią i do czasu wybuchu wojny rosyjsko-tureckiej ich liczba wynosiła już 2,8% całej armii polowej. Uzasadnili oczekiwanie podczas Wojny Ojczyźnianej i bitwy pod Borodino. Gdy przybyła pierwsza wojna światowa, armia rosyjska, pod wyraźnym dowództwem wojsk technicznych, zbudowała różne fortyfikacje o długości tysięcy kilometrów. Jedną z takich obron była bohaterska Osovets i przełom Brusilov. Na początku XX wieku oddziały inżynieryjne miały do dyspozycji wielu wykształconych budowniczych wojskowych, ich liczba sięgała 6% całej armii. Główne zadania inżynierów wojskowych Wojska inżynieryjne Federacji Rosyjskiej powinny wykonywać następujące ważne zadania: prowadzenie inżynierskiego rozpoznania terenu i obiektów wroga; kontrola nad fortyfikacje w budowie pozycji obronnych; bariery urządzeń; tworzenie różnych obiektów do przejścia przez wodę; przygotowanie sposobów na ruch i manewr wojsk; przeprowadzanie wszelkich działań mających na celu ukrycie armii; przeprowadzanie oczyszczania wody i zaopatrzenia armii w wodę; bezpośredni udział w badaniu obszaru, w którym został złożony wniosek broń masowego rażenia ; zniszczenie przemysłu chemicznego i wiele więcej. Obchody 21 stycznia Dzień wojsk inżynieryjnych w Rosji obchodzony jest 21 stycznia. Święto to zaczęło się obchodzić od momentu wydania przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej dekretu w 1996 roku. Szef tego kraju wyróżnił ten dzień za nieoceniony wkład armii rosyjskiej w potencjał obronny kraju. W tym samym roku minister obrony wydał dekret z okazji 21 stycznia każdego roku jako dzień wojsk inżynieryjnych Rosji. Ta data zostanie zapamiętana przez wszystkich mieszkańców z uwagi na fakt, że dekretem Piotra Wielkiego utworzono specjalną szkołę w Moskwie 21 stycznia 1701 roku. Początkowo szkoła przygotowywała się do służby inżynierów wojskowych, ale rok później wszyscy absolwenci wstąpili do rosyjskiej armii. Oddziały inżynieryjne: nasze dni Dziś wojsk inżynieryjnych Federacji Rosyjskiej składa się z jednostek, pododdziałów i formacji, z których każda ma swój własny cel. Żołnierze są podzieleni zgodnie z ich przeznaczeniem na: inżynierowie ataku naziemnego; wojska inżynieryjne i saperskie; pozycyjny; inżynierowie kamuflażu; chodniki; ponton; inżynierowie wody i ekstrakcji; inżynieria i budownictwo; amfibie. Oddziały inżynieryjne, których zdjęcia znajdują się poniżej, istnieją w różnych strukturach: w Federalnej Służbie Granicznej, w Ministerstwie Obrony, w Wojsku Wewnętrznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Oddziały te otrzymują 100% nadziei na rozwiązywanie najbardziej złożonych zadań w zakresie wsparcia technicznego. Rozwiązania te oznaczają dostępność nowoczesnego sprzętu i broni, a także dobrze wyszkolonego personelu. Jednym z głównych zadań żołnierzy jest całkowite przeciwdziałanie terrorowi minowemu. Wynikało to z faktu, że ostatnio zagrożenie światowym terroryzmem gwałtownie wzrosło. Problem ten jest teraz włączony do zadania wielu struktur władzy i wciąż jest przez nie rozwiązywany. Siły inżynieryjne i saperskie Armia inżynierów weszła w jedną z organizacji wojsk inżynieryjnych w czasie, gdy rozpoczęła się Wojna Patriotyczna. Ich zadanie polegało na szybkim wykonaniu budowy tylnych linii obrony, budowie i naprawie dróg, mostów, a także przygotowaniu jednostek inżynierskich na froncie. Służby inżynieryjne i saperskie zostały zaproszone do przeprowadzenia rozminowywania w rejonie obecnego frontu. Oddziały te wniosły ogromny wkład w przygotowanie techniczne obrony nie tylko Moskwy, ale także innych, równie ważnych miast. Pierwsza i trzecia armia saperska wraz z mieszkańcami pod Moskwą zbudowała: ponad 3700 instalacji przeciwpożarowych zostało wzniesionych; wykopano rowy przeciwczołgowe, które rozciągały się na 325 km; odkryto ponad 1300 kilometrów szczątków leśnych. Armia inżynierów jest główną bazą, w której wojsko gromadzi się na szkolenie w zakresie inżynieryjnej części podporządkowania armii i linii frontu. Z tej bazy do jednostek pierwszej linii dołączyło ponad 150 000 osób, a także karabinowe. Znane wojska inżynieryjne Wojska inżynieryjne Rosji obejmowały wiele znanych postaci, kompozytorów, przywódców wojskowych, naukowców i wynalazców. Należały do nich marszałek polny Kutuzow, marszałek Ogarkow, marszałkowie wojsk inżynieryjnych Szestipałow, Prosłakow, Aganow, Worobow, Charczenko i wielu innych. Wielu rosyjskich inżynierów wojskowych zostało uznanych za bohaterów Rosji, a liczba ta jest bardzo wysoka. W 2002 r. Daniel z Moskwy został uznany za patrona Niebiańskich Wytwórców Inżynierii. To wydarzenie pokazało, że poświęcona praca wojsk inżynieryjnych znalazła zrozumienie w Kościele prawosławnym. 21 stycznia, dzień wojsk inżynieryjnych, oprócz Federacji Rosyjskiej, obchodzony jest również na Białorusi. Rola wojsk inżynieryjnych w czasach pokoju Utrzymać potencjał bojowy armii wojskowej, aby zaangażować się w walkę, aby odeprzeć strajk. Przygotowanie organów dowodzenia i kontroli do prowadzenia działań wojennych z ich bezpośrednim celem. Akumulacja sprzętu wojskowego, broni i zapasów, w ilości niezbędnej do prowadzenia działań wojennych. Akceptacja bezpośredniego uczestnictwa w przywracaniu pokoju i jego utrzymaniu. Akceptacja bezpośredniego uczestnictwa w niszczeniu skutków katastrof. Prowadzenie sprzętu operacyjnego kraju. Rola wojsk inżynieryjnych w czasie wojny Wojska inżynieryjne, których zdjęcia znajdują się poniżej, w czasie wojny wykonują następujące zadania: wykonywać wszystkie zadania wyraźnie wskazane w strategicznym planie wdrożenia; maksymalne stłumienie wszystkich konfliktów militarnych; przeprowadzać działania odbijające przeciwko agresji wroga gotowej do ataku sił wojskowych; wraz z innymi żołnierzami przeprowadzaj operacje obronne i ofensywne, aby zniszczyć wroga. Bezcenny wkład wojsk Oddziały zawsze odgrywały aktywną rolę we wszystkich bitwach w obronie Ojczyzny. Przeprowadzili udane operacje bojowe podczas Wojny Ojczyźnianej, broniąc Sewastopola, w czasach I wojny światowej i wojny rosyjsko-japońskiej. Otrzymali specjalną różnicę podczas II wojny światowej. Wielu z nich otrzymało rozkazy za swoje wyczyny i obronę Ojczyzny, niektórzy otrzymali tytuł Bohatera, a niektórzy stali się posiadaczami Orderu Chwały. 21 stycznia, dzień wojsk inżynieryjnych Rosji, znany jest z oblężenia Ismaela, a także z operacji militarnych w Afganistanie, udanego rozwiązywania spraw w Abchazji, Hercegowinie, Tadżykistanie i wielu innych krajach. Przez trzysta lat wojska zajmują jedno z najwyższych miejsc w rosyjskich siłach zbrojnych. Stanowią one nieoceniony wkład w eliminację skutków wypadków i katastrof, które miały miejsce podczas rozminowywania obszarów przed przedmiotami wybuchowymi. Jednym z bardzo ważnych osiągnięć wojsk inżynieryjnych było wyeliminowanie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Dzisiaj najbardziej uznanym batalionem jest inżynier-saper, który zajmuje się rozpoznawaniem i usuwaniem min. Ich praca na co dzień jest pełna niebezpieczeństw, ponieważ są oni szanowani przez wszystkich Rosjan. Dziś opanowują całkowicie nową technikę - wojskowe koparki, różne środki do wykrywania materiałów wybuchowych i stanowiska do kompleksowego oczyszczania wody. W rosyjskich siłach zbrojnych wojska inżynieryjne mają doskonały wskaźnik, który pokazuje ich zaangażowanie w ojczyznę, tradycje i heroizm inżynierii wojskowej. W dzisiejszych czasach oddziały inżynieryjne odważnie kontynuują pracę swoich ojców i dziadków. Pomagają uratować tysiące ludzi podczas klęsk żywiołowych, niosą niebezpieczną służbę w najgorętszych zakątkach planety i eliminują katastrofy spowodowane przez człowieka i konsekwencje wypadków. laka ( Czynnik wojskowy w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej (1991-2000), Warszawa 2001), I. Topolskiego ( Siła militarna w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej , Lublin 2004) oraz R. Śmigielskiego, najlepszego chyba polskiego analityka rosyjskiej wojskowo ści ( Osiero-cona Armia. Według szacunków amerykańskich analityków Rosjanie zgromadzili nad granicą z Ukrainą 100 batalionowych grup taktycznych (BTG). BTG stanowiły podstawę wcześniejszej rosyjskiej interwencji militarnej na Ukrainie. Batalionowe grupy taktyczne już walczyły na Ukrainie Batalionowe grupy taktyczne po raz pierwszy pojawiły się w armii sowieckiej podczas wojny w Afganistanie. Było to doraźne rozwiązanie pozwalające w dogodny sposób na stworzenie małych, ale gotowych do samodzielnego prowadzenia bitwy sił. Ośrodek Studiów Wschodnich w jednej ze swoich analiz pisze, że w Rosji, już z perspektywy wojen w Gruzji (2008 r.) i na Ukrainie (od 2014 r.), jako najmniejsze zgrupowanie wojsk przystosowane do prowadzenia działań połączonych postrzegana była batalionowa grupa taktyczna. Samo w sobie stanowiło to rewolucję w zestawieniu z sowiecką sztuką wojenną. Amerykańskie czasopismo wojskowe Armor z lipca-września 2016 r., podaje, że batalionowa grupa taktyczna składała się zazwyczaj z kompanii czołgów, trzech kompanii piechoty zmechanizowanej, dwóch kompanii przeciwpancernych, dwóch lub trzech baterii artylerii i dwóch baterii przeciwlotniczych. Większość BTG biorących udział w wojnie w Donbasie pochodziła z 49. Armii. Na Ukrainie batalionowe grupy taktyczne brały udział między innymi w bitwie pod Mariupolem w 2015 r., w bitwie o lotnisko w Doniecku oraz zamykały ukraińskie siły w kotle debalcewskim. BTG zmieniły rosyjską armię Z obserwacji przedsięwzięć poligonowych z I kwartału 2020 r. wynika, że ćwiczenie sił połączonych w oparciu o batalionową grupę taktyczną stało się normą. Stanowi to znaczące ułatwienie w dalszym procesie szkolenia - do podstawowych ćwiczeń taktycznych na szczeblu batalionu żołnierze przystępują już odpowiednio przygotowani (tym bardziej do kolejnych przedsięwzięć szczebla pułku i – najwyższego – brygady/dywizji). Z drugiej strony wskazuje na znaczącą zmianę w rosyjskiej sztuce wojennej, tj. umożliwienie prowadzenia samodzielnych działań stosunkowo niewielkimi pododdziałami, a tym samym – co w czasach sowieckich było de facto niewyobrażalne – oddanie inicjatywy na polu walki w ręce młodszych oficerów i podoficerów - podaje Ośrodek Studiów Wschodnich. Skład i wyposażenie rosyjskiej batalionowej grupy taktycznej Dokładna struktura, skład i wyposażenie każdej grupy taktycznej zależy od zadania, jakie stoi przed jednostką. BTG składa się najczęściej z batalionu (zazwyczaj piechoty zmechanizowanej) złożonej z 2-4 kompanii wzmocnionych jednostkami obrony przeciwlotniczej, artylerii, inżynierów i wsparcia logistycznego, utworzonymi z garnizonowej brygady armii rosyjskiej. Zazwyczaj takie zgrupowania wzmacniają kompania czołgów i artyleria rakietowa. BTG stanowiły rdzeń sił rosyjskich podczas ataku Rosji na Ukrainie w latach 2013-15, szczególnie w wojnie w rosyjskiego ministra obrony Siergieja Szojgu, według stanu na sierpień 2021 r. Rosja miała około 170 BTG. Każdy batalionowa grupa taktyczna ma około 600-800 oficerów i żołnierzy, z których około 200 to żołnierze piechoty. Grupa wspierana jest przez około 10 czołgów T-90 i 40 bojowych wozów piechoty BMP-2/ wylicza, że wzmocniona batalionowa grupa taktyczna liczyć może nawet 800-1000 ludzi i 250-300 sztuk sprzętu bojowego i specjalnego. Defencje24 podaje, że batalion piechoty zmotoryzowanej na BTR-80/82A, BMP-2/3 czy MT-LB, poza kompaniami czołgów czy artylerii może mieć przydzielonych także wiele plutonów zwiększających możliwości bojowe, rozpoznawcze, logistyczne itp. Broń batalionowej grupy taktycznej. Transporter opancerzony BMP-3 BMP-3 jest pływającym opancerzonym, gąsienicowym wozem bojowym, przeznaczonym do wspierania czołgów. Załogę BMP-3 tworzy dowódca, kierowca, działonowy i siedmiu żołnierzy desantu. Kierowca i dwóch żołnierzy desantu zajmują miejsce w przedniej części pojazdu, działonowy i dowódca w wieży, a pięciu żołnierzy desantu w przedziale pomiędzy wieżą a przedziałem przedniej części kadłuba znajduje się przedział kierowania. W środkowej przedział bojowy z wieżą, a w tylnej przedział desantu i napędowy. Opancerzenie kadłuba i wieży chroni przed ostrzałem broni strzeleckiej i odłamkami pocisków artyleryjskich. W wieży znajduje się zasadnicze uzbrojenie wozu: 100 mm armata 2A70, 30 mm armata 2A72 i sprzężony z nimi karabin maszynowy PKT. Maksymalny kąt wychylenia armat +60 stopni pozwala używać armaty 2A72 jako broni przeciwlotniczej. Wokół wieży zamocowane jest sześć wyrzutni granatów dymnych 902W Tucza. Czołg T-90 T-90 to rosyjski współczesny czołg podstawowy. W 2021 roku dostarczono pierwsze zmodernizowane pojazdy oznaczone jako T-90M. Zakres modernizacji T-90M objął przede wszystkim montaż nowego uzbrojenia w postaci zmodernizowanej armaty gładkolufowej 2A46M-5 kal. 125 mm wraz z nowym systemem kierowania ogniem oraz zdalnie sterowanego modułu uzbrojenia z karabinem maszynowym Kord na stropie wieży. Nowy modułowy pancerz reaktywnego „Relikt” chroni kadłub i wieżę, a pancerz prętowy ochrania tylną część pojazdu. Możliwe jest zastosowanie aktywnych systemów ochrony. Dla podniesienia mobilności czołg otrzymał też nowy silnik wysokoprężny W-92S2 o mocy 1130 T-90 waży 46,5 t, a załogę stanowi trzech żołnierzy. System Grad Grad to radziecka polowa samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa skonstruowana w latach 60. Przeznaczona dla artylerii dywizyjnej. Jeden z najszerzej używanych systemów tego rodzaju na świecie, także w posiada 40 prowadnic rurowych (po 10 w 4 rzędach) zainstalowanych na zmodyfikowanym podwoziu samochodu. Pakiet prowadnic wraz z kołyską jest osadzony na obrotowym łożu przymocowanym do ramy samochodu. Kąty ostrzału poziomego są dla małych kątów podniesienia ograniczone ze względów bezpieczeństwa (wyloty prowadnic znajdują się na wysokości kabiny). Prowadnice mogą być naprowadzane elektrycznie lub ręcznie. Pociski są odpalane elektrycznie. Celownik mechaniczny, kątomierz działowy oraz mechanizm sterowania napędami kierowania jest umieszczony na wysięgniku z lewej strony typem pocisku wystrzeliwanego z systemu w wersji BM-21 jest M-21OF z głowicą odłamkowo-burzącą. Ma on masę 66 kg i długość 2870 mm. Jego donośność wynosi 20 400 m. Pociski na torze lotu są stabilizowane zarówno brzechwowo, jak i obrotowo (niewielką prędkość kątową nadaje im występ prowadzący współpracujący z bruzdą rury wyrzutni). Dron Orlan-10 Orlan-10 to bezzałogowy statek powietrzny (UAV) opracowany przez Centrum Techniki Specjalnej w Sankt Petersburgu dla Sił Zbrojnych Rosji. Zwykle używa się go w grupach złożonych z trzech maszyn, z których pierwsza służy do rozpoznania na wysokości 1-1,5 km, druga do walki elektronicznej, a trzecia jako transponder przekazujący informacje do centrum kontroli. Jeden system może obejmować do pięciu pojazdów. Wyprodukowano ponad 1000 sztuk Orlan-10 w 11 różnych wariantach. Orlan-10 ma kompozytowy kadłub, który ma zmniejszać jego sygnaturę radarową. Drony były wykorzystywane w działaniach na Ukrainie, w Syrii, w Libii i w Górskim Karabachu. Orlan-10 jest wyposażony w laserowy wskaźnik celu pozwalający na precyzyjne namierzanie uderzeń kierowaną amunicją artyleryjską i lotniczą. Plusy i minusy BTG Batalionowa grupa taktyczna łączy w sobie elastyczność i mobilność niewielkiej jednostki wojskowej, z siła ognia wojsk pancernych i artylerii. Połączenie różnych systemów uzbrojenia, w tym ciężkiego na niskim poziomie organizacyjnym, pozwala na łatwiejsze zarządzanie wsparciem w drony i możliwość namierzania laserowego może sprowadzać precyzyjne uderzenia lotnicze i artyleryjskie. Pociski artyleryjskie naprowadzane laserowo były wykorzystywane już przez wojska rosyjskie podczas ostatniego konfliktu na Ukrainie. Wśród minusów zaznaczyć trzeba niewielką liczbę żołnierzy piechoty - 200. Z tego względu BTG mogą działać w terenie zurbanizowanym w sposób ograniczony. Podczas wojny na Ukrainie w latach 2013-2015 w kilku przypadkach BTG zostały taktycznie pokonane przez jednostki regularnej armii Ukrainy i to pomimo rosyjskiej przewagi w sile ognia, broni do walki elektronicznej i artylerii. Z tych starć obie strony z pewnością wyciągnęły wnioski. W maju wprowadzono stopnie podoficerskie i oficerskie. Kapitulacja Włoch. 10 lipca 1943 alianci zachodni lądowali na włoskiej wyspie Sycylii, a po serii porażek wojska włoskie szybko zaczęły się poddawać aliantom. Na wieść o inwazji na Włochy, wielu żołnierzy włoskich poddawało się partyzantom tylko po to aby wrócić do kraju. Jest 748 produktów. Pokazano 1-12 z 748 pozycji Indeks: 10223 Gwiazdka na czapkę, polowa Malowana na zielono gwiazdka z sierpem i młotem na czapki, kapelusze i furażerki żołnierzy Armii Radzieckiej. Cena 5,00 zł Na składzie Cena 1,00 zł Na składzie Indeks: 14526 Korpusówka "Wojska Chemiczne" - złota Korpusówka rodzaju wojsk na patki kołnierzowe. "Wojska Chemiczne" - broń chemiczna i obrona przed skażeniem. Wersja do mundurów wyjściowych - koloru złotego. Cena 5,00 zł Na składzie Cena 2,00 zł Na składzie Indeks: 12753 Guzik mały do gimnastiorki, metalowy Mały, metalowy guzik koloru zielonego do gimnastiorki. Produkcja z lat 50-ych. Idealnie nadaje się do gimnastiorek z okresu II Wojny Światowej. Cena 3,00 zł Na składzie Cena 1,50 zł Na składzie Cena 1,90 zł Na składzie Cena 5,00 zł Na składzie Indeks: 13905 Korpusówka "Wojska Rakietowe i Artyleria" - złota Odznaka rodzaju broni na patki kołnierzowe - "Wojska Rakietowe i Artyleria" ("Ракетные войска и Артиллерия"). Mocowanie za pomocą "wąsów" lub na sztyft z zakrętką - zależnie od dostępności. Cena 5,00 zł Na składzie Cena 10,00 zł Na składzie Cena 5,00 zł Na składzie Cena 1,00 zł Na składzie Dzień Marynarki Wojennej (ros. День Военно-морского флота) – święto Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej, obchodzone corocznie w ostatnią niedzielę lipca. Pomysłodawcą zorganizowania święta na cześć floty był Piotr I Wielki. Car ustanowił obchody w dniu rocznicy zwycięstwa w bitwie morskiej pod Gangut Współcześni naukowcy wierzą, że ludzkość osiągnęła szczyt swojej społecznej samoorganizacji, kiedy pojawiły się pierwsze moce. W końcu władza państwowa jest najbardziej złożoną formacją ludzi. Należy również zauważyć, że jego istnienie zależy w dużej mierze od działalności człowieka. Innymi słowy, zawsze powinny istnieć podmioty, które służą rządowi, i faktycznie realizują je w prawdziwej polityce. Początkowo takie osoby nie miały określonego statusu społecznego ani prawnego. Jednak z biegiem czasu powstało oddzielne osiedle, którego celem była służba na korzyść jego mocy. To struktura społeczna opracowany przez wiele stuleci i stuleci. Z biegiem czasu uzyskała konsolidację prawną. Służenie swoim państwowym ludziom cieszyło się honorem i szacunkiem w społeczeństwie. Postawa ta zachowała się do dziś, tylko we współczesnym świecie urzędnicy państwowi mają przywileje i inne korzyści z ich reżimu prawnego. Autor postara się ujawnić w artykule wszystkie aspekty służby cywilnej Rosji. Co to jest? Każdy kraj, jeśli jest przedstawiony jako konkretna osoba, ma kadrę zarządzającą, dzięki której realizowane są jej główne funkcje i zadania. Jednocześnie struktura takiego centralnego punktu może się różnić w zależności od wewnętrznych aspektów władzy budowlanej, reżimu rządzącego, struktury społecznej społeczeństwa itp. Niemniej jednak istnieje jeden niezmienny aspekt: każda aparatura istnieje, ponieważ jest kontrolowana przez ludzi. To właśnie te podmioty stanowią podstawę działań na rzecz kraju w szerokim tego słowa znaczeniu. Biorąc pod uwagę przedstawione fakty, można stwierdzić, że służba cywilna jest działalnością zawodową wykonywaną w 2006 r. 2004 aparat stanu zarządzanie. Jego głównym zadaniem jest realizacja funkcji kraju. Usługa publiczna w Rosji ma pewną strukturę, a także określone cechy. Te aspekty aparatu administracyjnego powstały pod naciskiem historycznego rozwoju tej kategorii społeczno-prawnej. Historia aparatu administracyjnego Usługa publiczna utworzony przez stulecia. Już w starożytnym Rzymie istniał dość uciążliwy aparat biurokratyczny, który później migrował do systemu państwowego Bizancjum. Charakterystyczną cechą tego okresu była zależność między stanem i plemieniem wszystkich urzędników państwowych. Z reguły byli oni mianowani na stanowiska zgodnie z zasadą osobistej zależności od wyższego patrona. Później główny nacisk położono na analizę zdolności i wartości moralnych. Jeśli chodzi o Rosję, na jej terytorium działalność w aparacie administracyjnym ma swoje charakterystyczne cechy. Służba publiczna Federacji Rosyjskiej w dużej mierze opiera się na zasadach wypracowanych w okresie ZSRR i Rosji carskiej. Służba państwowa we współczesnej Rosji Służba Państwowa Federacji Rosyjskiej reprezentuje działalność o charakterze zawodowym obywateli w celu zapewnienia i wdrożenia podstawowych funkcji i zadań państwa. Jeśli dokładniej przeanalizujemy tę koncepcję, urzędnicy rosyjskich władz zapewnią uprawnienia następujących struktur: - uprawnienia, Rosja; - organy federalne, inne organy centralne; - podmioty Federacji Rosyjskiej; - władze podmiotów z Federacji Rosyjskiej; - Osoby pełniące funkcje władz federalnych; - osoby pełniące funkcje organów państwowych podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej. Ponadto federalna usługa publiczna ma wewnętrzną strukturę. Rozmieszczenie obszarów funkcjonalnych pomiędzy jego elementami pozwala na bardziej wydajną i dokładną realizację zadań państwowych w całej Rosji. Struktura służby cywilnej Organy użyteczności publicznej stanowią jeden system aparatu administracyjnego Federacji Rosyjskiej. Uprawnienia między nimi są podzielone na podstawie istniejących typów służby cywilnej. Biorąc pod uwagę przepisy ustawy federalnej "O systemie służby cywilnej Federacji Rosyjskiej", można wyróżnić następujące jej rodzaje, a mianowicie: 1. Państwowa służba cywilna. 2. Wojsko. 3. Służba ochrony porządku publicznego. Narządy każdego z tych gatunków mają swoją specyfikę pracy. Aby zrozumieć istotę ich działalności, konieczne jest rozważenie każdego gatunku osobno, a także analiza ich punktów kontaktowych. Państwowa Służba Cywilna Federacji Rosyjskiej Przyjrzyj się tej strukturze bardziej szczegółowo. Służba cywilna w Rosji jest głównym sposobem regulacji władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej w kraju. Jego podstawą jest praca zawodowa obywateli, na stanowiskach w reprezentowanych organach różnych gałęzi aparatu administracyjnego. Służba cywilna, a raczej jej zadania, mają na celu przede wszystkim zapewnienie normalnego obiegu państwa w Rosji. Pokazuje to jego główną różnicę w stosunku do innych sfer aktywności państwa. Na przykład służby wojskowe i organy ścigania wykonują nadzwyczajne zadania wykraczające poza zwykły reżim prawny. Regulacja normatywna służby cywilnej Federacji Rosyjskiej jest prowadzona przede wszystkim przez konstytucję, a także przez inne ustawy federalne, a mianowicie: 1. Prawo federalne "O systemie służby cywilnej". Ta regulacja została już wcześniej przedstawiona w artykule. Zawiera podstawy, według których współistnieją różne rodzaje służby publicznej i realizują swoje zadania funkcjonalne. 2 Ustawa federalna "O państwowej służbie cywilnej Federacji Rosyjskiej". Ustawa szczegółowo reguluje kwestie służby cywilnej w Rosji, a także procedurę jej bezpośredniego wdrażania. Oprócz ustawodawstwa federalnego istnieją dość szerokie sub-prawne ramy prawne ustanowione przez prezydenta Federacji Rosyjskiej i centralne organy rządowe. Należy również zauważyć dużą rolę norm konstytucyjnych w procesie regulacji służby cywilnej. Biorąc pod uwagę fakt, że Konstytucja Federacji Rosyjskiej ustanawia podstawy systemu prawnego państwa, służba publiczna, niezależnie od jej rodzaju, musi spełniać normy prawa podstawowego. Stanowiska i stopnie służby cywilnej Służba cywilna państwa federalnego różni się od działań wojskowych i organów ścigania nie tylko celami i celami, ale także obecnością oficjalnych rang, a nie tytułów. Jeśli chodzi o posty, są one podzielone na główne kategorie, a te z kolei na grupy. Taka struktura pozwala na najdokładniejsze rozłożenie obowiązków wśród urzędników służby cywilnej. W sumie istnieją cztery oficjalne kategorie: 1. Kierownicy - bezpośrednio koordynują działania departamentu rządowego. 2. Asystenci - specjalnie ustalone stanowisko dla wszelkiej możliwej pomocy dla szefów różnych działów. 3. Specjaliści to szereg stanowisk, którym powierzono funkcję bezpośredniego realizowania zadań państwowych. 4. Zapewnienie personelu - zestaw stanowisk, które zostały ustanowione dla organizacyjnego, informacyjnego lub gospodarczego wsparcia organów państwowych i departamentów. Szeregi klasy służby cywilnej są alternatywą dla tytułów. Są one przydzielane zgodnie ze stanowiskiem według wyników egzaminów dla każdego urzędnika państwowego. Klasy klas (rangi) są zarezerwowane dla urzędników służby cywilnej na całe życie. Dodatkowo, szeregi zapewniają wypłatę dodatkowego wynagrodzenia, którego wysokość jest regulowana dekretami Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Aby bardziej szczegółowo zrozumieć istotę służby cywilnej, należy wziąć pod uwagę działalność konkretnego organu, który odnosi się do tej formy aparatu zarządzania. Federalna służba rejestracji, katastru i kartografii państwowej jest idealnym przykładem cywilnej formy aparatu administracyjnego. Rejestracja usługi, inwentaryzacja i mapowanie Federalna służba ds. Rejestracji państwowej, katastru i kartografii - To jest władza wykonawcza w Rosji, która prowadzi jedną federalną katastralną rejestrację własności, rejestrację praw własności do niej i danych przestrzennych Rosji. Usługa ma podległe instytucje, takie jak Federalna Państwowa Instytucja Budżetowa (Federalna Państwowa Instytucja Budżetowa) i inne. Regulacja działalności prowadzona jest za pośrednictwem odpowiedniego ministerstwa, a mianowicie Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej. Początkowo Federalna Służba ds. Katastru, Kartografii i Rejestracji podlegała Ministerstwu Sprawiedliwości, które zasadniczo nie spełniało zasad jurysdykcji i struktury administracji państwowej. Urząd ds. Usług Kataster państwowy, kartografia i usługa rejestracji są wyposażone w szereg funkcji związanych z rejestracją praw do nieruchomości, transakcji z podobnymi nieruchomościami, rejestracją katastralną itp. W ramach przekazanych uprawnień departament prowadzi następujące działania: Prowadzi rejestr rejestracji praw do nieruchomości. Tworzy specjalny rejestr organizacji samoregulujących. Prowadzi działalność w zakresie katastru nieruchomości na terytorium Federacji Rosyjskiej. Zachowuje specjalny katalog nazw geograficznych różnych miejsc. Wykonuje grunty, nadzór geodezyjny, a także kontroluje proces zagospodarowania terenu. Przedstawione działania regulują niektóre dekrety Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Usługi organów ścigania Rosyjska państwowa służba porządkowa jest integralną częścią administracji kraju. Ale służby ścigania mają wiele różnic w stosunku do wojskowych i cywilnych. Po pierwsze, ma specjalną strukturę, po drugie, jej zadania funkcjonalne o niezwykłym charakterze. Analizując rosyjskie ustawodawstwo federalne w tej dziedzinie, można powiedzieć, że służba prawa jest działalnością obywateli o charakterze zawodowym zajmujących stanowiska w organach ścigania w celu zapewnienia i wdrożenia rządów prawa, prawa, bezpieczeństwa jednostek i społeczeństwa, a także samego państwa. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo państwa, w tym przypadku mówimy o porządku konstytucyjnym, systemie demokracji, integralności terytorialnej i suwerenności kraju. Osoby zajmujące stanowiska w organach ścigania i służbach bezpieczeństwa otrzymują specjalne stopnie. Regulacyjne i struktura Zarządzanie służbami ochrony porządku publicznego odbywa się kosztem istniejącego prawodawstwa. Jednak ramy prawne sfery egzekwowania prawa znacznie różnią się od cywilnych. Nie ma jednego aktu prawnego dla wszystkich organów w tej dziedzinie. W ten sposób regulacja prawna każdej struktury egzekwowania prawa odbywa się poprzez wydanie odrębnej ustawy i stworzenie sektorowych ram prawnych. Fakt ten wynika nie tylko z dużej różnicy w zadaniach funkcjonalnych, ale także z powodu dość uciążliwej struktury tych narządów. Do egzekwowanie prawa obejmują następujące struktury: MIA, MES, FMS Rosji. Komitet Śledczy. Prokuratura Rosji. Federal Drug Control Service, FCS. FSIN Ministerstwo Sprawiedliwości Rosji. Inne służby publiczne mogą być również zaliczane do tych organów na mocy decyzji najwyższych władz państwowych. Niektóre organy nie mają najwyższych departamentów w strukturze władzy wykonawczej. Dlatego zarządzanie służbą federalną państwowej sfery prawa i porządku w niektórych przypadkach odbywa się w ramach samego departamentu. Czasami brak jednego regulatora ma raczej negatywny wpływ na sam mechanizm działań organów ścigania. Niemniej jednak, system egzekwowania prawa w Rosji jest wystarczająco rozwinięty, co zapewnia jakościową realizację ich zadań funkcjonalnych. Służba wojskowa Służby wojskowe pod wieloma względami przypominają egzekwowanie prawa, przede wszystkim zbiór nadzwyczajnych zadań. Nie można jednak w pełni zidentyfikować tych dwóch rodzajów służby cywilnej. Podobnie jak inne rodzaje działalności państwowej, służba wojskowa jest zawodową pracą obywateli w siłach zbrojnych Rosji, która ma na celu organizację obrony i bezpieczeństwa państwa. Wynika z tego, że dzięki jego zadaniom obronnym służba wojskowa ma charakter wyłączny. Pracownicy w tym obszarze są przypisani rangi wojskowe zgodnie z zajmowanym stanowiskiem. Dziś przemysł obronny w Rosji jest dość prestiżową działalnością. Status personelu wojskowego regulują dekrety prezydenckie, a także następujące akty prawne: "O statusie personelu wojskowego", "O służbie wojskowej i służbie wojskowej". W artykule autor próbował odpowiedzieć na pytanie, czym jest usługa publiczna, a także zaprezentował charakterystyczne cechy tego działania. Podsumowując, należy zauważyć, że ta sfera nigdy nie utraci swojego znaczenia, ponieważ bez niej państwo nie będzie w stanie realizować swoich głównych funkcji. Zckm. 404 311 353 294 81 344 488 225 386stopnie wojskowe federacji rosyjskiej
